خطا در ترجمه؛ لطفاً مجدداً تلاش کنید.
به هیچ دلیل دیگری جز رنگ پوست آنها نیست. هنگام تماشای اولین بار ESPN در صبح دوشنبه ، یک خط در طول نمایش از استفان A. اسمیت واقعاً با من به خانه برخورد کرد. اگر احساس می شود بسیار قدرتمند و واقعی است. آن خط بود "اگر ساکت باشید ، سازگار هستید. من نمی خواهم همیشه ساکت باشم. من فقط می خواهم به علت کمک کنم و هر نقشی ممکن در متوقف کردن این مشکل سیستمیک داشته باشم - خواه به سادگی گوش دادن باشد ، یا همدلی و آگاهی را نشان دهد ، یا حمایت شدید را ابراز کند. هر چیزی. تنها راه متوقف کردن نژادپرستی و ظلم در این کشور این است که همه ما عصبانی شویم و همه ما در جهت درمان بیماری تلاش کنیم. به همین دلیل امروز در سکوی کوچک من ، هرچند که ممکن است تأثیرگذار باشد ، می خواستم مطمئن شوم که ساکت نماندم. نوشتن در مورد هر چیزی غیر از این موضوع احساس ناخوشایندی می کرد. ورزش مجبور بود از واقعیت دور شود ، واقعیتی که اعتراضات طی چند روز گذشته خیابانهای تقریباً هر شهر بزرگ آمریکا را مصرف کرده است. من تصمیم می گیرم که روی اعتراضات مسالمت آمیز تمرکز کنم ، نه آشوبگران فرصت طلب که سعی در ربودن جنبش و دزدیدن درخشش از اقدامات الهام بخش همبستگی و امید دارند. جیلن براون ، مهاجم 23 ساله بوستون سلتیکس ، 15 ساعت به آتلانتا رفت تا اعتراض مسالمت آمیز را انجام دهد. محافظ سلتیک مارکوس هوشمند و مردان بزرگ Enes Kanter و Vincent Poirier به اعتراضات در بوستون پیوستند. استفان جکسون بازیکن سابق NBA در مورد دوست خود جورج فلوید با جمعیتی در مینیاپولیس صحبت کرد. کریم عبدالجبار ، اسطوره بسکتبال ، در اعتراضات یک قطعه افکار درخشان در لس آنجلس تایمز نوشت. برخی از بازیکنان NFL ، که تا حد زیادی در جبهه فعال سازی ساکت بوده اند ، اظهارات پرشور را در رسانه های اجتماعی ارائه دادند. تام بردی و مایکل جردن ابراز کردند. و قدردانی واقعی از کالین کافرنیک ، بازیکن سابق سان فرانسیسکو 49ers در حال شکل گیری است. البته کافرنیک چهار سال پیش به عنوان اعتراض مسالمت آمیز به وحشیگری پلیس و نژادی در سرود ملی زانو زد
برابری . این ها تنها برخی از مثالهای متعدد از ورزشکاران , مربیان و سازمانهایی هستند که از آنها سخن میگویند . جهان ورزش قطعا به ورزش پایبند نیست . اگر این را دوست نداشته باشی , خیلی بد است .
منبع